γνώση – Alex Vandoros

Το παιχνίδι του Χρήματος

«Game of Money»: Η startup που επιδιώκει να μας μάθει… οικονομικά

«Game of Money»: Η startup που επιδιώκει να μας μάθει… οικονομικά Εδώ και πέντε χρόνια ένας νεοφυής οργανισμός μεταδίδει εκπαιδευτικό υλικό μέσω Διαδικτύου και εξειδικευμένων εφαρμογών. Τα σχέδια για παγκόσμιο οικονομικό συνέδριο στην Αθήνα. Με στόχο της αισθητή μείωση του χρηματοοικονομικού αναλφαβητισμού δημιουργήθηκε εδώ και πέντε χρόνια ένας νεοφυής οργανισμός, το Game of Money, που μεταδίδει εκπαιδευτικό υλικό μέσω Διαδικτύου και εξειδικευμένων εφαρμογών, όπως τα podcasts. Από το 2020, το Game of Money (GoM) έχει καταστεί σημαντικό σημείο αναφοράς στην οικονομική παιδεία στην Ελλάδα, με την πλατφόρμα «Μάθε το Παιχνίδι του Χρήματος» και το ομώνυμο Podcast που συγκεντρώνει πάνω από 1.000.000 plays και διαθέτει μια αφοσιωμένη κοινότητα ανθρώπων. Αναζητώντας τρόπους να μεγαλώσει την επίδραση του, γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας ενός μεγάλου φεστιβάλ για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο ιδρυτής του start up concept Aλέξιος Βανδώρος τονίζει ότι «απευθυνόμαστε σε οποιονδήποτε θέλει να μάθει πως παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος και να ξεφύγει από το φαύλο κύκλο που μας έχει επιβάλλει το σύστημα. Έτσι μετά από πέντε περίπου χρόνια λειτουργίας έχει δημιουργηθεί ένα επιδραστικό community που με απλά και πρακτικά βήματα βλέπουν την επενδυτική τους παιδεία και την οικονομική τους θέση να βελτιώνεται». Και συνεχίζει: «Αυτή η επικοινωνιακή μας δομή μας οδήγησε στην μεγάλη απόφαση να οργανώσουμε ένα παγκόσμιο οικονομικό συνέδριο στην Αθήνα που θα λάβει χώρα στις 21 και 22 Δεκεμβρίου, το Game of Money Festival (www.gomfestival.gr) . Ως κύριο στόχο έχουμε θέσει τη μείωση του χρηματοοικονομικού αναλφαβητισμού και την εκμάθηση του σωστού παιχνιδιού του χρήματος και απευθυνόμαστε σε όλους τους συμπολίτες μας ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική τους θέση». Έτσι σε αυτό το συνέδριο εκτός από το περιεχόμενο των σεμιναρίων και ομιλιών οι συμμετέχοντες θα έχουν την δυνατότητα να κάνουν συναντήσεις Β2Β ανταλλάσσοντας απόψεις, καθώς και γνωριμίες με άλλους συνέδρους. Σύμφωνα με τον Α. Βανδώρο, επικεφαλής της οργανωτικής ομάδας του συνεδρίου «ηδη έχουν αποδεχθεί την πρόταση και θα μιλήσουν στο συνέδριο δύο διεθνούς εμβέλειας ομιλητές. Ο Ken Honda που θεωρείται ως ο Warren Buffet των διεθνών επενδύσεων και ο Seth Godin που θεωρείται ένας από του γκουρού του μάρκετινγκ παγκοσμίως». Οπως συμπληρώνει «ταυτόχρονα όμως έχουμε εξασφαλίσει τη συμμετοχή Ελλήνων ομιλητών οι οποίοι θεωρούμε ότι θα δώσουν προστιθέμενη αξία στο real estate, το μάρκετινγκ, τα χρηματοοικονομικά, τις επενδύσεις και τις νέες τεχνολογίες. Ταυτόχρονα έχουμε εξασφαλίσει την συμμετοχή φορέων και επιχειρήσεών μέσω των περιπτέρων τους στο εκθεσιακό μέρος του συνεδρίου». Και καταλήγει ο Α. Βανδώρος «Με το Game of Money podcast έχουμε διανύσει μία πορεία 4,5 χρόνων με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής παιδείας των Ελληνόφωνων ανά τον κόσμο. Με την δημιουργία του Game of Festival ενισχύεται το όραμα μας που είναι να ενδυναμώνουμε τους ανθρώπους να αποκτήσουν οικονομική ελευθερία και να δημιουργήσουν τη ζωή που ονειρεύονται! Το περιεχόμενο του Συνεδρίου Ακίνητη Περιουσία: Στρατηγικές επένδυσης και διαχείρισης ακίνητης περιουσίας. Fintech: Τεχνολογικές καινοτομίες στον χρηματοοικονομικό τομέα και πώς αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα χρήματά μας. Έξυπνες Επενδύσεις: Σύγχρονες μέθοδοι και εργαλεία για την επίτευξη υψηλών αποδόσεων με ελαχιστοποίηση του κινδύνου. Χρηματοδότηση: Ευκαιρίες χρημαστοδότησης για επιχειρήσεις και start-ups. Επικοινωνία και Διαπραγματεύσεις: Βασικές δεξιότητες για την επιτυχία στις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις. Η Ψυχολογία της Οικονομίας: Κατανόηση των ψυχολογικών παραγόντων που επηρεάζουν τις οικονομικές αποφάσεις. Απάτες: Πώς να αναγνωρίζετε και να αποφεύγετε τις οικονομικές απάτες. AI και blockchain: Τι έρχεται και πως επηρεάσει την οικονομία Το Μέλλον της Οικονομίας: Προβλέψεις και τάσεις που θα διαμορφώσουν το οικονομικό τοπίο των επόμενων χρόνων. Κατά την διάρκεια του φεστιβάλ θα δημοσιοποιηθούν, κατά αποκλειστικότητα, τα αποτελέσματα της Focus Bari σε συνεργασία με το GoM για το επίπεδο του χρηματοικονομικού αναφαλβητισμού στην χώρα μας. Στο “Game of Money Festival” αναμένεται να βρεθούν πάνω από 3.000 συμμετέχοντες με στόχο να ανακαλύψουν τις νέες επενδυτικές ευκαιρίες στις αγορές και να κατανοήσουν τις νέες τεχνολογίες ώστε να τους βοηθήσουν στις επενδυτικές τους αποφάσεις.Tέλος να μάθουν να μελετούν και να ιεραρχούν τις σημαντικότερες τάσεις στην οικονομία μειώνοντας έτσι την έλλειψη γνώσεων στα προσωπικά τους οικονομικά. Το άρθρο στο euro2day: www.euro2day.gr/news/enterprises/article/2260122/game-of-money-h-startup-poy-epidiokei-na-mas-mathe.html

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένας άνθρωπος μπορεί

ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ

ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ δημιουργεί μία νέα πραγματικότητα. Ο κάθε άνθρωπος έρχεται σε αυτόν τον κόσμο με ένα πακέτο μοναδικών ταλέντων. Σκοπός μου είναι να τα ανακαλύψω, να τα εξελίξω και κυρίως να τα μοιράσω στους άλλους ανθρώπους. Πιστεύω βαθιά ότι η ζωή είναι καλύτερη όταν μοιράζεσαι τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις εμπειρίες σου, τις γνώσεις σου και τα όνειρά σου με τους άλλους! Κάποια στιγμή ορισμένοι άνθρωποι θα βρουν το προσωπικό τους όραμα. Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να είμαι διαρκώς στη δράση, να εξελίσσομαι και να δοκιμάζω νέα πράγματα. Όταν θα φτάσει εκείνη η στιγμή θα το καταλάβεις να είσαι σίγουρος. Από εκεί και πέρα τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά. Το προσωπικό όραμα είναι η κινητήρια δύναμη, αλλά και ο προσωπικός μου σύμβουλος για την επιτυχία. Είναι η ιδέα που με ωθεί προς τα μπρος με απίστευτη ενέργεια και ο φάρος που με κατευθύνει προς τις σωστές κινήσεις, για την επίτευξη των στόχων μου. Σε αυτή τη διαδρομή δεν έχεις λόγο να σταματάς. Μαθαίνεις να απολαμβάνεις όλα αυτά που κάνεις καθημερινά. Απολαμβάνεις την ίδια τη ζωή και δημιουργείς χρόνο για όλα τα σημαντικά. Δεν έχεις την ανάγκη για “διακοπές” αφού αυτό που δημιουργείς σε γεμίζει πραγματικά και δίνει τεράστια αξία και στους άλλους ανθρώπους. Και φυσικά όλη αυτή η πορεία είναι καταπληκτική γιατί… “Στην κορυφή δεν ανεβαίνεις για να σε δει ο κόσμος, αλλά για να δεις τον κόσμο!” Αλέξιος Βανδώρος

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Thinking outside of the box, Οικογένεια

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ

Την περασμένη εβδομάδα ταξιδέψαμε για πρώτη φορά οι δυο μας με την πρώτη μου κόρη τη Νεφέλη στη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη της φορά σε αεροπλάνο και η πρώτη φορά που φεύγει μακριά από τη μαμά σε ταξίδι. Από πολλές απόψεις ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία. Από αυτές που σε ωριμάζουν ως πατέρα και ως άνθρωπο. Από αυτές που νικάς διάφορους προσωπικούς φόβους και απολαμβάνεις καταστάσεις για πρώτη φορά. Μέσα σε όλα τα υπέροχα που βιώσαμε ήρθε και μία δυνατή πρόκληση. Μία ξαφνική αδιαθεσία με εμετούς και σχεδόν αφυδάτωση. Η διαχείριση της Νεφέλης μοναδική και μπορώ να γράψω τόσα πολλά για αυτό το παιδί και το θάρρος του. Χρειάστηκε να πάμε στο νοσοκομείο το απόγευμα για να τη δει η γιατρός στα επείγοντα για να σιγουρευτούμε ότι δε θα αφυδατωθεί και ότι δεν είναι κάτι σοβαρό. Παίξαμε, γελάσαμε, κάναμε τη συμφωνία μας ότι η γιατρός δε θα βάλει το ξυλάκι στο στόμα και εν τέλει διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε κάτι σοβαρό και πήραμε τις οδηγίες μας για το τι να κάνουμε στο σπίτι. Φεύγοντας, με την άκρη του ματιού μου είδα αυτό το μοναδικό θέαμα. Εναν υπέροχο ουρανό σα ζωγραφιά και αυτή την αρχιτεκτονική προεξοχή να “σκίζει” τον ουρανό με μία τέτοια τεράστια δυναμική. Γιατί το μέλλον θα είναι πάντα εκεί και θα μας περιμένει να διασχίσουμε τη δική μας πορεία. Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Να προσφέρουμε όσα παραπάνω μπορούμε στους αγαπημένους μας. Και όχι μόνο. Σε όσους παραπάνω ανθρώπους μπορούμε. Γιατί όλοι είμαστε ΕΝΑ. Κλείνω με ένα κείμενο που βρήκα κάποτε και δεν έχω την πηγή για να την αναφέρω: – Πιάσε μου το χέρι και πάμε, της είπε απλώνοντας της το χέρι της. – Που πάμε; – Προς το Φως! – Φοβάμαι, της είπε διστακτικά. – Τι φοβάσαι; – Αν δεν τα καταφέρω; Το παρελθόν με καταδιώκει. Έχω κάνει λάθη. Δεν ξέρω αν μου αξίζει το Φως. – Είμαι εγώ εδώ. Δεν έχεις κάτι να φοβάσαι πια. Κανένα παρελθόν δεν έχει επιρροή και δύναμη επάνω σου πλέον. Και όσο για τα λάθη… Για ποια λάθη μου μιλάς; Ακόμα να τα μάθεις; Δεν υπάρχουν λάθη. Όλα γίνονται σωστά. Άκουσε με. Δίπλα δίπλα θα περπατάμε. Θα σου κρατώ το χέρι για όσο το χρειάζεσαι, και στην πορεία θα δεις πως οι φόβοι σου τελικά ήταν ανύπαρκτοι, μικροί, ασήμαντοι, μπροστά σε όλα αυτά που είσαι και που μπορείς να καταφέρεις. Εκείνη κοντοστάθηκε και την ρώτησε… – Γιατί με βοηθάς; – Γιατί εγώ και εσύ είμαστε ένα! Κάθε τι που κάνω για εσένα, το κάνω και για εμένα! Μπορεί να φαίνεται ότι σου δίνω, αλλά στην πραγματικότητα παίρνω. – Πώς γίνεται αυτό; – Είμαστε Ένα! Όταν δίνω Αγάπη σε εσένα, είναι σαν να την δίνω πίσω στον ίδιο μου τον εαυτό. Σου δίνω όλα αυτά που επιθυμώ για εμένα. Επιθυμώ να είμαι Αγάπη! Οπότε εγώ και εσύ θα δημιουργήσουμε την Αγάπη στην Ζωή μας, μέσα από τις επιλογές μας, τις πράξεις μας, τους ίδιους μας τους εαυτούς! Γιατί πιστεύω πως μαζί μπορούμε να φτάσουμε στο Φως. Σαν συνοδοιπόροι. Σαν συνταξιδιώτες. Πλάι πλάι. Μέσω της Αγάπης! Πάμε; Τι λες; – Ναι! Είμαι έτοιμη. Τέλος το δράμα. Τέλος ο πόνος. Τέλος το σκοτάδι και οι φόβοι. Λέω ναι στο καινούργιο. Λέω ναι στο Φως και την Αγάπη! Φύγαμε… Και εκεί… πιασμένες χέρι χέρι, ξεκίνησαν το υπέροχο ταξίδι τους προς το Φως! – Αλέξιος photo alex Vandoros

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένας άνθρωπος μπορεί, Οικογένεια

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

Στα σεμινάρια μας στο ΑποφασίΖΩ πολύ συχνά έρχονται ανήλικα παιδιά, είτε στην εφηβεία είτε μικρότερα. Ακόμα και σε ηλικίες των 5-6 ετών. Η ευθύνη που έχουμε όταν είμαστε στο βήμα και κάνουμε σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης είναι τεράστια. Γιατί έχουμε να κάνουμε με τις ψυχές των ανθρώπων. Όταν όμως έχουμε μπροστά μικρά παιδιά η ευθύνη είναι πολλαπλάσια. Και εκεί χρειάζεται να γονατίσεις ταπεινά μπροστά τους, να πας στο δικό τους ύψος και να μοιραστείς με όλη σου την αγάπη τις πολύτιμες γνώσεις. Έχοντας εμπιστοσύνη ότι μπορούν να καταλάβουν τα πάντα. Αυτό φαίνεται εξάλλου από τις μοναδικές ερωτήσεις που κάνουν. Που είναι τόσο απλές αλλά και τόσο βαθιές και προκλητικές. Τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν το μέλλον μόνο αν οι ενήλικες κάνουν κάτι τώρα. Και πόσοι ενήλικες στο παρόν έχουν την παιδεία ή είχαν τα κατάλληλα ερεθίσματα σαν παιδιά, ώστε να είναι ικανοί να διαμορφώσουν τους ενήλικες του αύριο; Αφού τα παιδιά μιμούνται τους ενήλικες του περιβάλλοντος τους, οφείλουν οι δεύτεροι να είναι πρότυπα προς μίμηση. Και όχι μόνο στα δικά τους παιδιά… Αν υπάρχει κάποια αυταπόδεικτη αλήθεια για τον κόσμο και τη ζωή, κάτι που κρύβεται πίσω από όλα τα πράγματα που ξέρουμε, μία αλήθεια φυσική και αναμφισβήτητη, τότε αυτή την αλήθεια την ξέρουν τα μικρά παιδιά. Αυτά είναι που βλέπουν τον κόσμο χωρίς προηγούμενες ερμηνείες και εντυπώσεις, χωρίς παρεξηγήσεις και αυταπάτες, τον βλέπουν όπως στ’ αλήθεια είναι: μυστηριώδης και υπέροχος και θαυμαστός, γεμάτος θαύματα, περιπέτεια και έκσταση! Ο κόσμος είναι ένα μέρος θαυμάτων και μυστηρίων όταν είσαι παιδί. Και δεν αλλάζει όταν μεγαλώνεις. Εσύ είσαι που αλλάζεις. Η αγνή αλήθεια παραμένει, εσύ είσαι που την έχασες. Αυτό που δεν υπήρχε μέσα μας είναι η έννοια της σπουδαιότητας, η σημασία. Όλα τα πράγματα ήταν σπουδαία και σημαντικά μέχρι και τα πιο ευτελή, τα πιο ασήμαντα, τα πιο αδιάφορα για τους μεγάλους, τα πιο δεδομένα. Και η εξερεύνηση ήταν η μόνη σημαντική υπόθεση, το ίδιο και το παιχνίδι, η χαρά, η αγάπη! Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι τα παιδιά διαθέτουν αχαλίνωτη φαντασία, αυθόρμητη εντιμότητα, αφοπλιστική ειλικρίνεια και καθαρότητα στην ψυχή και τη ματιά τους. Αυτά δηλαδή που αποτελούν το αντίδοτο σε κάθε παθογένεια αυτού του κόσμου. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει εδώ και τώρα η κοινωνία που μεγαλώνουν, είναι να μην φρενάρει και να μην παραμορφώνει την ακατέργαστη τελειότητα τους. Και η κοινωνία είμαστε ο κάθε ενήλικας ξεχωριστά. Ευχαριστώ, αγαπώ, ευγνωμονώ κάθε ευκαιρία που μου δίνεται να αλληλεπιδράσω με μία παιδική ψυχή. Είτε αυτό είναι στα σεμινάρια είτε στην καθημερινότητα. Πριν λίγες μέρες στο πάρκο όπου ήμασταν με τη Διώνη, τη μεσαία μου κόρη που είναι 2.5 ετών, ένα άλλο παιδάκι στην ηλικία της ήθελε να ανέβει στο κάστρο. Η κοπέλα που το πρόσεχε δεν το άφηνε και του έλεγε ότι αυτό θα το κάνει μόνο με τους γονείς του. Λογικό εν μέρει να μη θέλει να πάρει την ευθύνη. Του έλεγε όμως πως είναι επικίνδυνο και ότι δε μπορεί να το κάνει. Πήρα την πρωτοβουλία και της ζήτησα την άδεια να το βοηθήσω εγώ να ανέβει και να το προσέχω μαζί με τη Διώνη. Προς τιμήν της δέχθηκε. Στάθηκα πίσω από το μικρό Απόστολο όπως κάνω με τις δικές μου, του έδειξα στα γρήγορα τη μπουνίτσα και το “μπορώ” και ξεκίνησε να ανεβαίνει. Μέσα σε λίγα λεπτά το έκανε χωρίς δισταγμό και έπαιζαν εκεί ψηλά με τη Διώνη. Το καλύτερο είναι πως η κοπέλα που το πρόσεχε άλλαξε το λεξιλόγιο της και ξεκίνησε να τον επιβραβεύει και να τον ενθαρρύνει. Δε χρειαζόμαστε γαλόνια και τίτλους για να εξασκήσουμε την ηγεσία. Μπορεί να το κάνει ο καθένας κάθε μέρα, με κάθε αφορμή κι έτσι ο κόσμος μας θα γίνει πολύ ομορφότερος!! www.dadislife.gr

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί Αρχιτεκτονικής

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Τα βιβλία πάντα είχαν τον τρόπο τους να μου εξάπτουν τη φαντασία. Από τα κόμιξ και τις συλλογές που κάναμε μικροί με τον αδερφό μου (και ακόμα συνεχίζουμε…) Μέχρι τη λογοτεχνία την επιστημονική φαντασία (διάβασα την τριλογία του άρχοντα των δαχτυλιδιών από μία παλιά έκδοση που βρήκα στη βιβλιοθήκη του παππού μου πριν 25 χρόνια) την περίοδο που πέρασα με τα ιστορικά μυθιστορήματα όταν γνώρισα τα βιβλία του Μίκα Βάλταρι Και μετέπειτα ως φοιτητής Αρχιτεκτονικής ερωτεύτηκα τα αρχιτεκτονικά ταξίδια και τα αρχιτεκτονικά βιβλία. Ταξίδια κάναμε μπόλικα μέχρι που δημιουργήσαμε και το καινοτόμο και κορυφαίο στο είδος του παγκοσμίως ArchiTravel (www.architravel.com) Αρχιτεκτονικά βιβλία ξεκίνησα από το πρώτο έτος να αγοράζω περνώντας ώρες στο τότε μεγαλύτερο στο είδος του βιβλιοπωλείο, τον Παπασωτηρίου (πριν βαρέσει κανόνι στην τελευταία κρίση). Τα αρχιτεκτονικά βιβλία είναι σαγηνευτικά γιατί έχουν μέσα εντυπωσιακές εικόνες, τα περισσότερα είναι σε περίεργα μεγέθη και σχήματα με πολύ καλές εκτυπώσεις και ιδιαίτερα εξώφυλλα. Σταδιακά άρχιζα να χτίζω την αρχιτεκτονική μου βιβλιοθήκη. Σε κάθε ταξίδι που πήγαινα έβρισκα το καλύτερο αρχιτεκτονικό βιβλιοπωλείο και ξετρύπωνα τοπικές εκδόσεις που δεν κυκλοφορούσαν αλλού. Μάζευα ειδικούς χάρτες μοντέρνας αρχιτεκτονικής από κάθε πόλη (η συλλογή είναι τεράστια). Και από κάθε έκθεση ή expo τους ειδικούς καταλόγους και σπάνιες εκδόσεις. Θυμάμαι να κουβαλώ τσάντες με βιβλία από κάθε πόλη του κόσμου στους δρόμους, με τα χέρια σχεδόν να ματώνουν και τις επικές συνομιλίες σε κάθε αεροδρόμιο για να μην πληρώνω υπέρβαρα… Αναμνήσεις μοναδικές που θα μείνουν για πάντα. Τα αρχιτεκτονικά βιβλία είναι όμως και ακριβά, πολύ ακριβότερα σε σχέση με τα λογοτεχνικά. Η εικόνα που βλέπεις είναι της αρχιτεκτονικής μου βιβλιοθήκης και όταν κάποια στιγμή με ρώτησε ένας φίλος πόσα χρήματα έχω ξοδέψει για όλα αυτά, απάντησα ότι δεν ξόδεψα τίποτε. Επένδυσα σε γνώσεις, εικόνες και συναισθήματα ένα μεγάλο πενταψήφιο νούμερο. Και θα το ξαναέκανα από την αρχή όλο αυτό. Τα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι βαθιά με την προσωπική ανάπτυξης έχω δημιουργήσει μία αντίστοιχη βιβλιοθήκη με βιβλία αυτού του κλάδου. Τα οποία φυσικά δεν είναι για την ομορφιά εκεί ή για να τα ομαδοποιώ κατά ύψος και χρώμα ως διακοσμητικά. Είναι εκεί για να διαβαστούν ή έχοντας ήδη διαβαστεί και έχοντας προσφέρει ένα μικρό ή μεγάλο κομμάτι πληροφορίας και πιθανής γνώσης. Το διάβασμα είναι τρόπος ζωής. Έχει δεκάδες θετικά να δώσει σε όποιον το επιλέξει και το χτίσει ως συνήθεια. Και ως τρόπο απόλαυσης, χαλάρωσης, προσωπικής εξέλιξης, καλλιέργειας της φαντασία και πνευματικού ταξιδιού. Μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή; ΝΑΙ είναι η απάντηση. Για να το βρεις όμως μπορεί να χρειαστεί να διαβάσεις εκατοντάδες. Και διαβάζοντας τα θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχει μόνο ένα. Αλλά το καθένα σε βοηθάει να δημιουργήσεις ένα νέο, πιο εξελιγμένο και καλύτερα “ΕΙΜΑΙ”. Καλά διαβάσματα σε όλους μας λοιπόν! Αλέξιος

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΑποφασίΖΩ

5 ΧΡΟΝΙΑ

Το Σεπτέμβριο του 2015, μετά από αλληλουχία γεγονότων, βρέθηκα μαζί με μία ομάδα εξαιρετικών συνεργατών εκείνης της εποχής, στο πρώτο μου σεμινάριο στο ΑποφασίΖω. Αφορμή για αυτό ήταν η εμφανής αλλαγή του Γιώργου και της Ελευθερίας λίγους μήνες πριν και του ενθουσιασμού του Νίκου Σούγελα και της Βίκυς Γαλαζούλα, που εμπιστεύομαι πολύ και μας σύστησαν να “μην το χάσουμε με τίποτε”. Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ και αφήνοντας στην άκρη τις πολλές περιοριστικές μου πεποιθήσεις για αυτό που αντίκρυσα μπαίνοντας στην αίθουσα, με κέρδισε η αυτοπεποίθηση του Αντώνη και της Βένα Καλογήρου, η εξαιρετικά δομημένη και πολύπλευρη γνώση και ο ενθουσιασμός όλων εκείνο το τριήμερο! Ευτυχώς μου έδωσα την ευκαιρία να κάνω και την ακαδημία και να ξεκινήσω σταδιακά το δικό μου ταξίδι στην προσωπική ανάπτυξη και στη μέθοδο του ΑποφασίΖΩ. Τα ενδιάμεσα δε γράφονται σε ένα post. 5 χρόνια μετά. Δεκάδες σεμινάρια και ακαδημίες ως μαθητής. Χιλιάδες ώρες διαβάσματος, προσωπικής εξέλιξης, καθημερινών ασκήσεων. Παντρεμένος και ευλογημένος με μία υπέροχη σύντροφο και 2 υπέροχα πλάσματα, τη Νεφέλη και τη Διώνη. Ξεκινώντας με 15 λεπτά ύλη στο σεμινάριο “όχι πια καλό παιδί” το 2017, έτσι για πλάκα. Μέχρι τον Πλούτο του 2020 που κάναμε μαζί με την Αγάπη Καλογήρου. Το μοναδικό αυτό πλάσμα που έχω την τιμή, τη χαρά και το προνόμιο να είμαστε φίλοι, συνεργάτες, συνοδοιπόροι και να μαθαίνω τόσα πολλά δίπλα της. Έως το πρώτο live streaming σεμινάριο στην ιστορία του ΑποφασίΖΩ τον Οκτώβριο με 250+ ανθρώπους που μας εμπιστεύτηκαν. Σήμερα ολοκληρώσαμε το 2ο live streaming, των Σχέσεων αυτή τη φορά. Είναι ιδιαίτερα προκλητικό να περιγράψω τα συναισθήματα που βιώνουμε πάνω στη σκηνή. Ειδικά σε αυτό το μοναδικό είδος βιωματικών σεμιναρίων που κάνουμε. Τι να πει κανείς για όλους εσάς τους μοναδικούς ανθρώπους που μας εμπιστεύεστε, πέρα από τον πολύτιμο χρόνο και ένα συμβολικό χρηματικό τίμημα, την ψυχούλα σας. Τις ελπίδες, τα όνειρά, τους προβληματισμούς και τις αντιρρήσεις σας. Σήμερα θα κοιμηθώ πλήρης και γεμάτος ευγνωμοσύνη. Ευχαριστώ. Αγαπώ. Ευγνωμονώ. Αλέξιος

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το παιχνίδι του Χρήματος

Τι θα έκανες αν είχες 86.400 ευρώ;

Ας μιλήσουμε για το χρόνο και τα χρήματά σου. Δύο έννοιες που είναι στο μυαλό των ανθρώπων όλη την ώρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στο χρήμα από ό,τι δίνουν στο χρόνο. Όπως θα αναλύσουμε σήμερα, βάσει αυτής οπτικής γωνίας, αυτοί οι άνθρωποι κάνουν λάθος. Είναι πραγματικά ευσυνείδητοι για το πώς ξοδεύουν τα χρήματά τους, αλλά είναι αρκετά απρόσεκτοι με το πώς ξοδεύουν το χρόνο τους. Αν κοιτάξεις τις τελευταίες 24 ώρες σου, μπορείς πιθανώς να θυμηθείς που ξόδεψες κάθε ευρώ. Και αν δεν μπορείς να το θυμηθείς από μνήμης, θα μπορούσες πολύ εύκολα να το αναζητήσεις και να το βρεις. Οι άνθρωποι νοιάζονται για τα χρήματά τους τόσο πολύ που τα παρακολουθούν τακτικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι ανησυχούν πολύ για το τι βγαίνει από το πορτοφόλι τους. Αλλά είναι σπάνιο ένας άνθρωπος να νοιάζεται αντίστοιχα πολύ για την παρακολούθηση του χρόνου του. Ερώτηση: εσύ υπολογίζεις καθημερινά και με ακρίβεια πόσο χρόνο ξοδεύεις σε πράγματα που δεν έχουν μεγάλη σημασία; Σε Instagram, Facebook, YouTube, ή στην τηλεόραση/Netflix; Οι άνθρωποι δεν είναι αρκετά προσεκτικοί με το χρόνο τους και σπαταλούν καθημερινά τεράστιο κομμάτι αυτού του πολύτιμου και ανεκτίμητου πόρου. Ερώτηση: Αν είχες 86.400 ευρώ και κάποιος σου έκλεβε τα 60 θα πετούσες και τα υπόλοιπα; Φυσικά και όχι. Έχουμε 86.400 δευτερόλεπτα την κάθε μέρα. Αν κάποιος ή κάτι λοιπόν σε ενοχλήσει ή σε θυμώσει για 60 δευτερόλεπτα (1 λεπτό), μην πετάξεις τα υπόλοιπα… Από τη στιγμή όμως που τελειώνουν τα 60 δευτερόλεπτα του πραγματικού γεγονότος, τα υπόλοιπα λεπτά, ώρες ή και μέρες τα ξοδεύει το μυαλό σου για δική του εσωτερική κατανάλωση σε έντονες σκέψεις, εσωτερικό διάλογο – μονόλογο και συναισθηματική ένταση. Αρχίζεις δηλαδή και ξοδεύεις πολύτιμο χρόνο από την ημέρα σου σε κάτι που πλέον δεν υπάρχει, κάτι που πέρασε και ανήκει στο παρελθόν. Και έτσι χάνεις το παρόν. Ο χρόνος είναι ένας πολύτιμος πόρος και το «δεν έχω αρκετό χρόνο» είναι η νούμερο ένα δικαιολογία που οι άνθρωποι αναφέρουν όταν μιλάνε για το γιατί δεν έχουν εκπληρώσει ένα στόχο. Αυτό που είναι καλό να αντιληφθούμε είναι πως τα χρήματα είναι ένας άπειρος πόρος, ακόμα και αν αυτό μπορεί να μην φαίνεται μερικές φορές. Αλλά μπορείς πάντα να αποκτήσεις και να δημιουργήσεις όλο και περισσότερα. Ο χρόνος, από την άλλη πλευρά, είναι πεπερασμένος. 24 ώρες έχει το κάθε 24ωρο και μέρα που περνάει δεν ξαναγυρνάει. Δεν υπάρχει τρόπος να «αποταμιεύσω χρόνο» για μελλοντική χρήση. Και όλοι μας έχουμε ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα σε αυτόν τον πλανήτη. Ρώτησαν κάποτε έναν άνθρωπο: «Πώς ήρθες εδώ σήμερα;» Και απάντησε: «Πήρα ένα αεροπλάνο, γιατί;» Τον ρώτησαν πάλι: «Λοιπόν, γιατί δεν ήρθες με το αυτοκίνητο;» Σκέφτηκε ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μια ερώτηση παγίδα κάποιου είδους, αλλά απάντησε ειλικρινά: «Επειδή με το αεροπλάνο ήρθα πολύ πιο γρήγορα, φυσικά.» «Ακριβώς. Αντάλλαξες τα λεφτά σου για χρόνο. Ξόδεψες τα χρήματά σου για να έχεις ένα καλύτερο αποτέλεσμα, ώστε να μπορείτε να έρθεις πιο γρήγορα» Τόσοι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω λένε ότι ανησυχούν για το χρόνο τους. Αλλά όταν έρχεται η ώρα, δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν μερικά από τα χρήματά τους για να πάρουν ένα αποτέλεσμα που θα τους πάει, εκεί που θέλουν να πάνε, πιο γρήγορα. Δεν συνειδητοποιούν ότι αν απλά ξόδεψαν τα χρήματα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν την εταιρεία τους πιο γρήγορα, να νικήσουν τον ανταγωνισμό με ευκολία, να πλουτίσουν νωρίτερα – όποιοι και αν είναι οι στόχοι τους, θα μπορούσαν να φτάσουν πιο γρήγορα. Και τώρα σκέψου, που θα μπορούσες να επενδύσεις σήμερα; Πού μπορείς να ξοδέψεις χρήματα, ώστε να εξοικονομήσεις χρόνο; Ίσως είναι για την επιχείρησή σου – θα μπορούσες να πάρεις ένα εργαλείο αυτοματισμού που θα σου εξοικονομήσει ώρες που κανονικά ξοδεύεις σε επαναλαμβανόμενες εργασίες. Ίσως είναι στην προσωπική σου ζωή – ίσως ήρθε η ώρα να προσλάβεις μία οικονόμο, ώστε να μπορείς να κερδίσεις μερικές ώρες από της ζωής σου και να έχεις και ένα καθαρό σπίτι με τα ρούχα σιδερωμένα. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως αν κάτσουν να σιδερώσουν θα κερδίσουν τα 5€ (ή όσα) την ώρα που θα έπαιρνε η οικιακή βοηθός. Αυτό που δεν αναλογίζονται είναι πως αυτή τη μία οι ίδιοι θα μπορούσαν να κερδίσουν από την εργασία τους πολύ περισσότερα. Αρκεί φυσικά να γνωρίζουν πόσα χρήματα κερδίζουν ανά ώρα. Αν για παράδειγμα κερδίζω 25€ την ώρα από την εργασία μου, κάθε ώρα που σιδερώνω δεν γλυτώνω 5€ αλλά χάνω 20€… Ή χάνω μία ώρα ξεκούραση ή διαβάσματος που θα με βοηθούσε να είμαι πιο παραγωγικός μελλοντικά. Όταν ξεκινάς για πρώτη φορά αυτή τη διαδικασία ανταλλαγής χρημάτων για χρόνο, μπορεί να είναι δύσκολη. Υπάρχει μια αλλαγή νοοτροπίας που συνδέεται με αυτή τη διαδικασία, και κάθε φορά που επιλέγουμε να αλλάξουμε, μπορεί να υπάρξει κάποια δυσφορία. Αλλά όσα χρήματα κι αν επιλέξεις να επενδύσεις, θα δεις οφέλη που είναι ακόμη μεγαλύτερα από απλά χρήματα σε ένα τραπεζικό λογαριασμό. Μόλις επιλέξεις να επενδύσεις στη ζωή σου, μπορείς να επιταχύνεις την ανάπτυξή σου εκθετικά! Πόσο αξίζει άραγε αυτό; Ακόμα και αν σου ακούγεται περίεργο, θα δεις πως ότι όταν είσαι πρόθυμος να αποχωριστείς κάποια χρήματα, μπορείς να κερδίσεις σε χρόνο, να κερδίσεις σε ανάπτυξη, να κερδίσεις σε μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Σε επόμενο άρθρο θα δούμε και την άλλη οπτική γωνία, για το πως να χρησιμοποιείς το χρόνο σου για να σου παράγει χρήματα! Για να οδηγηθείς προς τη χρονική ελευθερία είναι απαραίτητο να μάθεις πως παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος! Και να θυμάσαι ότι έχουμε: 86.400 δευτερόλεπτα κάθε μέρα. 27.500 περίπου μέρες όλη μας τη ζωή. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα νούμερα αν το σκεφτείς… Επομένως… αυτός ο υπέροχος δρόμος μπορεί να ξεκινήσει ΤΩΡΑ και για σένα και είναι γεμάτο εκπλήξεις! Είναι η ώρα σου. Τόλμησέ το! αλέξιος Δες περισσότερα κείμενα για το παιχνίδι του χρήματος ΕΔΩ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr: www.epixeiro.gr/article/208551

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί άλλα τυρβάζοντας

Το λάθος με τις μάσκες

Η ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ Γίνεται χαμός από χθες με το περίφημο “λάθος με τις μάσκες”. Κάτω από την προφανή τραγική διάσταση του γεγονότος και τα αμέτρητα ψηφιακά “τιτιβίσματα” που το λοιδορούν, υπάρχουν κάποια θεμελιώδη προβλήματα που επιλέγουμε ως κοινωνία να τα αγνοούμε δεκαετίες τώρα. Εν αρχή, κανείς δε μας μαθαίνει μεγαλώνοντας τι σημαίνει επιχειρηματικότητα και τι είναι το χρήμα. Αυτό είναι παγκόσμιο βέβαια και όχι μόνο Ελλαδικό φαινόμενο. Υπάρχει μία ψευδαίσθηση ότι το (όποιο) κράτος από κάπου βρίσκει, γεννάει, εμφανίζει μαγικά, χρήματα για να πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Από μισθούς δημοσίου μέχρι συντάξεις, από κρατική υγεία μέχρι μάσκες στα σχολεία, από αμυντικές δαπάνες μέχρι συντήρηση των υποδομών. Και όποτε γίνεται ένα τέτοιο τραγελαφικό λάθος, όπως με τις μάσκες στα σχολεία, σχεδόν κανείς δεν αναρωτιέται το προφανές. Ποιος θα πληρώσει τη ζημιά; Όταν η επίσημη ανακοίνωση είναι ότι “κρίνεται αναγκαία η επαναδιατύπωση των αρχικών προδιαγραφών των μασκών” και το παρασύνθημα είναι “συγγνώμη βρε παιδιά, εμείς καλά τα γράψαμε αλλά δεν τα κατάλαβε καλά ο κατασκευαστής αλλά κι αυτός δε φταίει γιατί δεν το γράψαμε και τόσο ξεκάθαρα στην προκήρυξη” τότε τη ζημιά την πληρώνουμε όλοι εμείς μαζί. Οι φορολογούμενοι. Κατά την άποψη μου το βαθύτερο πρόβλημα είναι πως το κράτος, σχεδόν σε κανένα επίπεδο, δε λειτουργεί ως μία σοβαρή επιχείρηση. Όπου κάποιος γράφει τις προδιαγραφές και άρα έχει την ευθύνη. Όπου κάποιος μιλάει με τον υπεργολάβο και παίρνει μερικά δείγματα του τελικού προϊόντος πριν δώσει το τελικό ΟΚ για τη μεγάλη παραγγελία. Όπου κάποιος παραλαμβάνει την παραγγελία, ελέγχει τα δελτία αποστολής και τα τιμολόγια, μετράει τις παλέτες, κάνει δειγματοληπτικό έλεγχο σε κάποια προϊόντα και μετά υπογράφει την παραλαβή. Όπου κάποιος παραλαμβάνει τις κούτες στο σχολείο του, ελέγχει όλα τα παραπάνω και μετά υπογράφει την παραλαβή. Και φυσικά στην πραγματική αγορά κάποιος ή κάποιοι σε αυτή την αλυσίδα έχουν την ευθύνη και πληρώνουν και το τίμημα του όποιου “λάθους”. Στην ουσία ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ για αυτό που έγινε. Γιατί το φταίξιμο εμπεριέχει ως ένα σημείο και δόλο. Παράδειγμα: 1. Είμαι στο γραφείο, μιλάω με ένα συνάδελφο και πάνω στο γραφείο υπάρχει ένα ποτήρι με νερό. Διαφωνούμε, αρχίζω να φουντώνω και πάνω στα νεύρα μου δίνω μία στο ποτήρι και εκτοξεύεται στον τοίχο και σπάει. Στην περίπτωση αυτή ΦΤΑΙΩ που έσπασε το ποτήρι. 2. Είμαι στο γραφείο, μιλάω με ένα συνάδελφο και πάνω στο γραφείο υπάρχει ένα ποτήρι με νερό. Μιλάω πάθος για το νέο project που ετοιμάζουμε, κάνω παραστατικές κινήσεις και άθελα μου δίνω μία στο ποτήρι και εκτοξεύεται στον τοίχο και σπάει. Στην περίπτωση αυτή ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ που έσπασε το ποτήρι. Και ενώ δε φταίω γιατί δεν το έκανα επίτηδες, οφείλω να ΑΝΑΛΑΒΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ και να διορθώσω τη ζημιά. Αυτό που λείπει σε αυτή τη χώρα είναι οι άνθρωποι που, σε όποιο επίπεδο ή θέση κι αν βρίσκονται, αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Και κάνουν το καλύτερο που μπορούν στη συνέχεια. Το καλύτερο μπορεί να είναι να αλλάξουν πόστο γιατί εκεί που βρίσκονται δεν είναι το ιδανικότερο για τα δικά τους ταλέντα και δεξιότητες. Εάν αρχίσει ο καθένας μας να αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του, των πράξεων του, της ζωής του, τότε θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία όπου τα “λάθη” θα είναι λιγότερα και η πορεία μας αρμονική και όχι διχαστική. ΥΓ. αυτό το κείμενο δεν τοποθετείται στο αν είναι καλή ή κακή η χρήση των μασκών στα σχολεία και γενικότερα, ούτε έχει σκοπό να θίξει προσωπικά τους εμπλεκόμενους στο γεγονός. Το λάθος με τις μάσκες ήταν η αφορμή και ένα μεταξύ εκατοντάδων που βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες. αλέξιος ………. ΕΧΩ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! Μπες εδώ και χρησιμοποίησε τον κωδικό κουπονιού: ALEXBLOG για να πάρεις ΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση στην 1η ενότητα, διάρκειας 1+ ώρας, του εκπληκτικού eCourse “Μάθε το παιχνίδι του χρήματος”. Δες το ΔΩΡΕΑΝ εδώ: http://www.gameofmoney.gr/doro ΟΛΑ τα ECOURSES του L-Team: https://l-team.thinkific.com/ [embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=luZ4B3FQp0Q[/embedyt]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Thinking outside of the box

Δεν βλέπουν τα μάτια μας τον κόσμο.

Ο κόσμος που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι στ’ αλήθεια γύρω μας, αλλά μέσα στο μυαλό μας. Δεν βλέπουν τα μάτια μας τον κόσμο. Το μυαλό μας είναι που τον βλέπει. Λέμε ότι κάτι «το είδα με τα μάτια μου», ενώ πρέπει να λέμε ότι «τα μάτια μου το είδαν» και έπειτα «εγώ το συνειδητοποίησα (ποίησα συν είδηση), διότι εγώ είμαι το μυαλό μου, και τα μάτια μου στέλνουν το σήμα στο μυαλό μου, το μυαλό μου επεξεργάζεται την εικόνα και τελικά την «βλέπω» (δηλαδή κοιτώ μέσα στο σινεμά του μυαλού μου). Βλέπω τον κόσμο με τα μάτια του νού μου και όχι με τα εξωτερικά μου μάτια, ο οφθαλμός είναι απλώς ένα μέσο που συμμετέχει στην όλη διαδικασία. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες αισθήσεις μου. Ό,τι βλέπω και αισθάνομαι είναι μέσα στο κεφάλι μου. Ας εξηγήσω λίγο καλύτερα την διαδικασία: Κατά τα φαινόμενα, υπάρχει μπροστά μου ένα «αντικείμενο» (κάτι που «αντίκειται»), ή, για να είμαι πιο ακριβής, ένα χωροχρονικό συμβάν. Οι ακτίνες του φωτός που ανακλούν πάνω σ’ αυτήν την δέσμη ύπαρξης ή σ’ αυτό το ενεργειακό σύμπλεγμα, ταξιδεύουν μέχρι τον φακό του ματιού μου, ο οποίος, σαν όλους τους φακούς, τις αντιστρέφει, και ο αμφιβληστροειδής μου καταγράφει την αντεστραμμένη «εικόνα». Δεν βλέπω τα πράγματα αναποδογυρισμένα, επειδή ο αμφιβληστροειδής είναι μέρος του συνεργατικού συστήματος οφθαλμού-εγκεφάλου, και πριν αποκτήσω συνειδητή αντίληψη του ενεργειακού συμπλέγματος που βλέπω, ο εγκέφαλος μου έχει ήδη επεξεργαστεί και ερμηνεύσει το οπτικό σήμα, με το σύστημα ταξινόμησής του : το οποίο συμπεριλαμβάνει μία ολόκληρη κυκλοφορία σύνδεσης με το γενικό σύστημα γεωμετρικών συντεταγμένων που ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί για να καταχωρεί τα δεδομένα –παράλληλα με την διεργασία έρευνας και αναφορικής σύνδεσης με δεδομένα που κρίνονται συγγενικά, για διάφορους πολύπλοκους λόγους. Όταν αυτή η αστραπιαία διαδικασία ολοκληρωθεί, τότε εγώ «βλέπω» το αντικείμενο. Το βλέπω μέσα στο κεφάλι μου! Σε ένα εσωτερικό σινεμά… Δηλαδή, ας το πούμε έτσι: ο εγκέφαλος μού το παίζει σε βίντεο! Επιπλέον, αυτό σημαίνει ότι βλέπω τα γεγονότα και τα αντιλαμβάνομαι, με κάποια χρονική καθυστέρηση. Δεν βλέπω το συμβάν σε real time… Όταν θέλω να δω απείρως πιο πολύπλοκα πράγματα από αυτό το απλό χωροχρονικό συμβάν ή ενεργειακό σύμπλεγμα που είναι ένα απλό αντικείμενο, όπως όταν θέλω να δω μία τεράστια σύνθεση από τέτοια που εγώ την ονομάζω «περιβάλλον» ή «κόσμο», η παραπάνω διαδικασία είναι απείρως πιο πολύπλοκη, και συμπεριλαμβάνει μία απείρως πιο πολύπλοκη επεξεργαστική επέμβαση. Επίσης, ανάλογα με την περίσταση, ο εγκέφαλος κρίνει ποια θα είναι και η τελική ερμηνεία του χωροχρονικού συμβάντος ή της πολύπλοκης σύνθεσης των χωροχρονικών συμβάντων… Απλοποιημένα, αυτή είναι η διαδικασία. Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι κατάλαβαν αμέσως την παραπάνω εξήγηση. Άλλοι, νομίζουν ότι επιτέλους το κατάλαβαν στ’ αλήθεια την εκατοστή φορά που θα τους το εξηγήσουν. Κατά την γνώμη μου και από την πείρα μου, κανείς δεν το καταλαβαίνει στ’ αλήθεια μέχρι να κάνει κάποια πειράματα, τα οποία το μετατρέπουν σε ζωηρή εμπειρία. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα το να προτείνω όλα αυτά τα πειράματα, αλλά μπορώ εδώ να προτείνω ένα και να ενθαρρύνω τον αναγνώστη μου να το δοκιμάσει ο ίδιος: Ζήτα την συνεργασία ενός φίλου σου στο πείραμα, και πες του να αγοράσει μία εφημερίδα την οποία εσύ δεν της έχεις ρίξει ούτε μία ματιά. Πηγαίνετε σε μια μεγάλη αίθουσα (αν δεν είναι εύκολο, πηγαίνετε σε ένα πάρκο). Κάθισε σε μία καρέκλα και βάλε τον φίλο σου να σταθεί μπροστά σου με την εφημερίδα, αλλά να μην σου δείξει το πρωτοσέλιδο. Να σταθεί μπροστά σου κρατώντας την εφημερίδα ανοιχτή προς το μέρος σου, δείχνοντάς σου ένα τυχαίο δισέλιδο, έτσι ώστε να βλέπεις τους μεγάλους τίτλους και να τους διαβάζεις. Κι έπειτα ζήτησε του να οπισθοχωρήσει αργά συνεχίζοντας να κρατά την εφημερίδα, ώσπου να απομακρυνθεί με αυτόν τον τρόπο προς το βάθος του σαλονιού ή της αίθουσας ή του πάρκου, σε αρκετά μεγάλη απόσταση, τόση ώστε εσύ πλέον να μη διακρίνεις καλά τους τίτλους ή να έχουν θολώσει τελείως. Δεν μπορείς να διαβάσεις τίτλους εφημερίδας από αυτήν την απόσταση. Ζήτα από τον φίλο σου να γυρίσει για πρώτη φορά την πρώτη σελίδα προς το μέρος σου: το πρωτοσέλιδο με τους τίτλους του. Θα διαπιστώσεις ότι δεν μπορείς να διαβάσεις τι γράφουν, εξαιτίας της απόστασης, οι τίτλοι δεν θα είναι ξεκάθαροι. Τότε, ο φίλος σου, που συνεχίζει να κρατά την εφημερίδα στην ίδια πόζα, πρέπει να διαβάσει φωναχτά έναν από τους πρωτοσέλιδους τίτλους που σου δείχνει. Τότε, ξαφνικά, θα «δεις» τον τίτλο τελείως καθαρά! Ο τίτλος, ως δια μαγείας, θα εμφανιστεί καθαρά για σένα. Θα διαβάσεις τους τίτλους όχι επειδή τους βλέπεις καθαρά, αλλά επειδή ενημερώθηκε ο εγκέφαλός σου που πλέον τους προβάλλει για σένα. Προσοχή: διαβάζοντας τα παραπάνω γι’ αυτό το πείραμα, το ζήτημα δεν γίνεται τόσο ξεκάθαρα και τόσο καλά κατανοητό όσο αν εκτελεστεί πρακτικά το πείραμα….. …………………….. (Απόσπασμα από το βιβλίο “ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ από την Καθημερινή Πραγματικότητα” – Παντελής Β. Γιαννουλάκης – εκδ. Αόρατο Κολλέγιο. Από το κεφάλαιο: “Ένα Βήμα Έξω από το Matrix”)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το παιχνίδι του Χρήματος

Το μυστήριο του ελέφαντα

Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου. Ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα από κοντά όλα αυτά τα ζώα που ταξίδευαν μέσα στα τροχόσπιτα από την μια πόλη στην άλλη. Στην παράσταση όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά, αλλά η στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου. Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό. Σίγουρα ένα ζώο σαν κι αυτό θα μπορούσε να ξεριζώσει ένα ολόκληρο δέντρο μ’ ένα μικρό τράβηγμα, το δίχως άλλο… Μου έκανε εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκου αλυσόδενε τον ελέφαντα σ’ ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι, ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο. Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μυστήριο. Ακόμα και αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή, ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο μ’ ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια. Τι συγκρατούσε τον ελέφαντα; Γιατί δεν το έσκαγε; Όταν ήμουν πέντε ή έξι χρονών, πίστευα ακόμα ότι οι μεγάλοι τα ήξεραν όλα. Έτσι πήγα και ρώτησα τους δασκάλους μου, το θείο και την μητέρα μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Εκείνοι μου εξήγησαν ότι ο ελέφαντας δεν το έσκαγε επειδή τον είχαν δαμάσει. Τότε, όπως ήταν λογικό, τους ρώτησα: «Αν είναι δαμασμένος και γι’ αυτό δεν το σκάει, γιατί τον δένουν;». Κανείς δεν ήξερε να μου απαντήσει σ’ αυτήν την ερώτηση. Πολύ καιρό μετά, μια νύχτα, γνώρισα κάποιον πολύ σοφό που είχε ταξιδέψει στην Ινδία και αυτός με βοήθησε να βρω την απάντηση. Ο ελέφαντας του τσίρκου είχε μείνει δεμένος σ’ ένα ξυλαράκι από τότε που ήταν μικρός. Θυμάμαι που έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα το μικρό, το νεογέννητο ελεφαντάκι, να κάθεται δεμένο στο ξύλο. Το φαντάστηκα να σπρώχνει και να τραβάει την αλυσίδα κάθε μέρα και νύχτα, όλη μέρα, και να προσπαθεί να λυθεί. Σχεδόν μπορούσα να το δω να κοιμάται κάθε νύχτα εξαντλημένο από την κούραση με τη σκέψη πως το επόμενο πρωί θα ξαναπροσπαθούσε. Όλα ήταν μάταια: το ξυλαράκι ήταν πολύ γερό για ένα νεογέννητο ζωάκι, ακόμα και αν μιλάμε για ελέφαντα. Ώσπου, μια μέρα, την πιο θλιβερή μέρα της μικρής ζωής του, το ελεφαντάκι δέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελευθερωθεί και παραδόθηκε στη μοίρα του. Κατάλαβα τότε γιατί ο πανίσχυρος και τεράστιος ελέφαντας που έβλεπα στο τσίρκο έμενε αλυσοδεμένος. Ήταν πια σίγουρος πως ποτέ δεν θα μπορούσε να ελευθερωθεί από το ξυλάκι του. Το κακόμοιρο ζώο είχε πια την αποτυχία χαραγμένη στην ελεφάντινη μνήμη του και ποτέ, ποτέ πια, δεν θα ξαναδοκίμαζε τη δύναμή του… Κάποιες νύχτες ονειρεύομαι ότι πλησιάζω τον αλυσοδεμένο ελέφαντα και του λέω στο αφτί: «ξέρεις κάτι; Εμείς οι δύο μοιάζουμε. Νομίζεις ότι και εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα επειδή, μια φορά, προσπάθησες και δεν τα κατάφερες. Πρέπει να καταλάβεις ότι ο καιρός πέρασε και σήμερα είσαι πια πιο μεγάλος και πιο δυνατός από παλιά. Αν ήθελες στα αλήθεια να απελευθερωθείς, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσες να το πετύχεις. Γιατί δεν το δοκιμάζεις;» Μερικές φορές ξυπνάω με τη σκέψη ο ελέφαντας μου, τελικά, κάποια μέρα το επιχείρησε και κατάφερε να ξεριζώσει το ξύλο. Τότε χαμογελάω και φαντάζομαι ότι το τεράστιο ζώο συνεχίζει να ταξιδεύει με το τσίρκο επειδή χαίρεται να βλέπει τα παιδιά να διασκεδάζουν, αλλά χωρίς αλυσίδα. Αυτή είναι η περίφημη ιστορία «Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας» του Χόρχε Μπουκάι και ίσως αναρωτιέσαι τι έχει να κάνει με το παιχνίδι του χρήματος… Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μια αιχμάλωτη ζωή, εγκλωβισμένοι από την έλλειψη αυτοεκτίμησης, από καταστροφικές συνήθειες και σχέσεις, με μία βαρετή εργασία και βουνά από χρέη. Η ζωή δεν είναι προορισμένη να τη ζούμε έτσι. Γιατί γεννιόμαστε ελεύθεροι. Είμαστε ελεύθεροι να εξερευνήσουμε, να αποκτήσουμε δεξιότητες, να φανταστούμε, να πετύχουμε και να καθορίσουμε τη δική μας πορεία στη ζωή! Δυστυχώς όμως μπορούμε να ανταλλάσσουμε την ελευθερία μας με άλλα πράγματα. Ένας από τους μεγαλύτερους πειρασμούς της σύγχρονης κοινωνίας είναι το «αγοράστε τώρα, πληρώστε αργότερα». Όταν ένας άνθρωπος ασχολείται κυρίως με την ικανοποίηση επιθυμιών στο παρόν, αναπόφευκτα θα βρεθεί αντιμέτωπος με το φάσμα της φτώχειας στο μέλλον. Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν θα βρουν ποτέ την ευημερία στη ζωή τους επειδή αντάλλαξαν τη μελλοντική τους ελευθερία με την κατοχή πραγμάτων στο εδώ και τώρα. Και αυτό συμβαίνει σταδιακά με μικρούς, σχεδόν ανεπαίσθητους συμβιβασμούς. Οι οποίοι δεν ενοχλούν, επειδή για την ελευθερία που θυσιάζεται παίρνονται ανταλλάγματα που υπόσχονται (πρόσκαιρη) ευτυχία. Μετά από χρόνια τέτοιων συμβιβασμών έχει δημιουργηθεί μία αιχμαλωσία ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής, ενός χρονοδιαγράμματος, ενός αφεντικού, ενός προγράμματος αποπληρωμών και πολλών ακόμα. Η απάντηση για όποιον βρίσκεται σε αυτή τη θέση είναι απλή: Σταμάτησε να μετατρέπεις τη ζωή σου σε φυλακή. Γεννήθηκες για να ζήσεις στην ευημερία και όχι στην αιχμαλωσία… Ο σκοπός είναι να ζήσεις μία ζωή πλούσια σε προσωπική ελευθερία. Για να οδηγηθείς προς την ελευθερία είναι απαραίτητο να μάθεις πως παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος! Αυτός ο υπέροχος δρόμος μπορεί να ξεκινήσει τώρα και για σένα και είναι γεμάτο εκπλήξεις! Είναι η ώρα σου. Τόλμησέ το! αλέξιος Δες περισσότερα κείμενα για το παιχνίδι του χρήματος ΕΔΩ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr: www.epixeiro.gr/article/192591

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ετικέτα: γνώση

Το παιχνίδι του Χρήματος

«Game of Money»: Η startup που επιδιώκει να μας μάθει… οικονομικά

Ένας άνθρωπος μπορεί

ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ

Thinking outside of the box, Οικογένεια

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ

Ένας άνθρωπος μπορεί, Οικογένεια

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

Περί Αρχιτεκτονικής

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑποφασίΖΩ

5 ΧΡΟΝΙΑ

Το παιχνίδι του Χρήματος

Τι θα έκανες αν είχες 86.400 ευρώ;

Περί άλλα τυρβάζοντας

Το λάθος με τις μάσκες

Thinking outside of the box

Δεν βλέπουν τα μάτια μας τον κόσμο.

Το παιχνίδι του Χρήματος

Το μυστήριο του ελέφαντα

Who we are

Comments

Media

Cookies

Embedded content from other websites

Who we share your data with

How long we retain your data

What rights you have over your data

Where your data is sent