Ετικέτα: επένδυση

Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου. Ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα από κοντά όλα αυτά τα ζώα που ταξίδευαν μέσα στα τροχόσπιτα από την μια πόλη στην άλλη. Στην παράσταση όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά, αλλά η στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου. Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό. Σίγουρα ένα ζώο σαν κι αυτό θα μπορούσε να ξεριζώσει ένα ολόκληρο δέντρο μ’ ένα μικρό τράβηγμα, το δίχως άλλο… Μου έκανε εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκου αλυσόδενε τον ελέφαντα σ’ ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι, ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο. Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μυστήριο. Ακόμα και αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή, ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο μ’ ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια. Τι συγκρατούσε τον ελέφαντα; Γιατί δεν το έσκαγε; Όταν ήμουν πέντε ή έξι χρονών, πίστευα ακόμα ότι οι μεγάλοι τα ήξεραν όλα. Έτσι πήγα και ρώτησα τους δασκάλους μου, το θείο και την μητέρα μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Εκείνοι μου εξήγησαν ότι ο ελέφαντας δεν το έσκαγε επειδή τον είχαν δαμάσει. Τότε, όπως ήταν λογικό, τους ρώτησα: «Αν είναι δαμασμένος και γι’ αυτό δεν το σκάει, γιατί τον δένουν;». Κανείς δεν ήξερε να μου απαντήσει σ’ αυτήν την ερώτηση. Πολύ καιρό μετά, μια νύχτα, γνώρισα κάποιον πολύ σοφό που είχε ταξιδέψει στην Ινδία και αυτός με βοήθησε να βρω την απάντηση. Ο ελέφαντας του τσίρκου είχε μείνει δεμένος σ’ ένα ξυλαράκι από τότε που ήταν μικρός. Θυμάμαι που έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα το μικρό, το νεογέννητο ελεφαντάκι, να κάθεται δεμένο στο ξύλο. Το φαντάστηκα να σπρώχνει και να τραβάει την αλυσίδα κάθε μέρα και νύχτα, όλη μέρα, και να προσπαθεί να λυθεί. Σχεδόν μπορούσα να το δω να κοιμάται κάθε νύχτα εξαντλημένο από την κούραση με τη σκέψη πως το επόμενο πρωί θα ξαναπροσπαθούσε. Όλα ήταν μάταια: το ξυλαράκι ήταν πολύ γερό για ένα νεογέννητο ζωάκι, ακόμα και αν μιλάμε για ελέφαντα. Ώσπου, μια μέρα, την πιο θλιβερή μέρα της μικρής ζωής του, το ελεφαντάκι δέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελευθερωθεί και παραδόθηκε στη μοίρα του. Κατάλαβα τότε γιατί ο πανίσχυρος και τεράστιος ελέφαντας που έβλεπα στο τσίρκο έμενε αλυσοδεμένος. Ήταν πια σίγουρος πως ποτέ δεν θα μπορούσε να ελευθερωθεί από το ξυλάκι του. Το κακόμοιρο ζώο είχε πια την αποτυχία χαραγμένη στην ελεφάντινη μνήμη του και ποτέ, ποτέ πια, δεν θα ξαναδοκίμαζε τη δύναμή του… Κάποιες νύχτες ονειρεύομαι ότι πλησιάζω τον αλυσοδεμένο ελέφαντα και του λέω στο αφτί: «ξέρεις κάτι; Εμείς οι δύο μοιάζουμε. Νομίζεις ότι και εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα επειδή, μια φορά, προσπάθησες και δεν τα κατάφερες. Πρέπει να καταλάβεις ότι ο καιρός πέρασε και σήμερα είσαι πια πιο μεγάλος και πιο δυνατός από παλιά. Αν ήθελες στα αλήθεια να απελευθερωθείς, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσες να το πετύχεις. Γιατί δεν το δοκιμάζεις;» Μερικές φορές ξυπνάω με τη σκέψη ο ελέφαντας μου, τελικά, κάποια μέρα το επιχείρησε και κατάφερε να ξεριζώσει το ξύλο. Τότε χαμογελάω και φαντάζομαι ότι το τεράστιο ζώο συνεχίζει να ταξιδεύει με το τσίρκο επειδή χαίρεται να βλέπει τα παιδιά να διασκεδάζουν, αλλά χωρίς αλυσίδα. Αυτή είναι η περίφημη ιστορία «Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας» του Χόρχε Μπουκάι και ίσως αναρωτιέσαι τι έχει να κάνει με το παιχνίδι του χρήματος… Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μια αιχμάλωτη ζωή, εγκλωβισμένοι από την έλλειψη αυτοεκτίμησης, από καταστροφικές συνήθειες και σχέσεις, με μία βαρετή εργασία και βουνά από χρέη. Η ζωή δεν είναι προορισμένη να τη ζούμε έτσι. Γιατί γεννιόμαστε ελεύθεροι. Είμαστε ελεύθεροι να εξερευνήσουμε, να αποκτήσουμε δεξιότητες, να φανταστούμε, να πετύχουμε και να καθορίσουμε τη δική μας πορεία στη ζωή! Δυστυχώς όμως μπορούμε να ανταλλάσσουμε την ελευθερία μας με άλλα πράγματα. Ένας από τους μεγαλύτερους πειρασμούς της σύγχρονης κοινωνίας είναι το «αγοράστε τώρα, πληρώστε αργότερα». Όταν ένας άνθρωπος ασχολείται κυρίως με την ικανοποίηση επιθυμιών στο παρόν, αναπόφευκτα θα βρεθεί αντιμέτωπος με το φάσμα της φτώχειας στο μέλλον. Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν θα βρουν ποτέ την ευημερία στη ζωή τους επειδή αντάλλαξαν τη μελλοντική τους ελευθερία με την κατοχή πραγμάτων στο εδώ και τώρα. Και αυτό συμβαίνει σταδιακά με μικρούς, σχεδόν ανεπαίσθητους συμβιβασμούς. Οι οποίοι δεν ενοχλούν, επειδή για την ελευθερία που θυσιάζεται παίρνονται ανταλλάγματα που υπόσχονται (πρόσκαιρη) ευτυχία. Μετά από χρόνια τέτοιων συμβιβασμών έχει δημιουργηθεί μία αιχμαλωσία ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής, ενός χρονοδιαγράμματος, ενός αφεντικού, ενός προγράμματος αποπληρωμών και πολλών ακόμα. Η απάντηση για όποιον βρίσκεται σε αυτή τη θέση είναι απλή: Σταμάτησε να μετατρέπεις τη ζωή σου σε φυλακή. Γεννήθηκες για να ζήσεις στην ευημερία και όχι στην αιχμαλωσία… Ο σκοπός είναι να ζήσεις μία ζωή πλούσια σε προσωπική ελευθερία. Για να οδηγηθείς προς την ελευθερία είναι απαραίτητο να μάθεις πως παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος! Αυτός ο υπέροχος δρόμος μπορεί να ξεκινήσει τώρα και για σένα και είναι γεμάτο εκπλήξεις! Είναι η ώρα σου. Τόλμησέ το! αλέξιος Δες περισσότερα κείμενα για το παιχνίδι του χρήματος ΕΔΩ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr: www.epixeiro.gr/article/192591  

Φυσικά και θαυμάζω και ευγνωμονώ τους ήρωες του υγειονομικού συστήματος που δίνουν ότι έχουν (και ότι ανακάλυψαν ότι έχουν σε ψυχικό σθένος και ίσως δεν το γνώριζαν) καθημερινά. Και χωρίς φυσικά να αμείβονται ανάλογα για όλο αυτό που κάνουν. Σήμερα όμως θέλω να μιλήσω και να ευχαριστήσω μία άλλη ομάδα αφανών ηρώων αυτής της περίεργης περιόδου που ζούμε. Τους λογιστές. Ναι καλά διαβάζεις, τους λογιστές. Πριν αρκετά χρόνια, με αφορμή την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου επιχειρηματικού project, βρέθηκα στην Αθήνα και ένας βασικός μου συνεργάτης είναι ο Νίκος, λογιστής στο Ελληνικό. Από τότε βέβαια μας συνδέουν πολλά παραπάνω από αυτό το κοινό project που συνεχίζει δυναμικά. Μέσα από αυτόν οδηγήθηκα σε δύο από τους βασικότερους τομείς ευτυχίας και επιτυχίας σήμερα στη ζωή μου. Τη γυναίκα μου τη Λεωνή και τον κορυφαίο φορέα προσωπικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, το ΑποφασίΖΩ. Λόγω της σχέσης μας λοιπόν, τα απογεύματα έχω ένα χώρο στο λογιστικό του γραφείο όπου κάνω τις δικές μου δραστηριότητες. Ζω από μέσα, θα έλεγε κανείς, το τι κάνουν οι λογιστές αυτή την περίοδο της καραντίνας σε καθημερινή βάση. Προσπαθούν αυτές τις εβδομάδες να ασκήσουν με συνέπεια το επάγγελμά τους κάτω από προκλητικές συνθήκες. Χαμένοι μέσα σε χιλιάδες σελίδες νόμων, αποφάσεων και ασαφών εγκυκλίων, που αλλάζουν καθημερινά. Με αποκορύφωμα τα περίφημα «εκπαιδευτικά σεμινάρια» των ελεύθερων επαγγελματιών για να πάρουν το 600αρι και πολλά ακόμα. Είναι σαν να κάνουν κάποιοι στα υπουργεία Α/Β testing (μία τεχνική που χρησιμοποιείται στη διαφήμιση για να δούμε ποια καμπάνια λειτουργεί καλύτερα) και οι λογιστές να τους την τρέχουν. Δωρεάν φυσικά. Είναι άνθρωποι που δεν φοβούνται τη δουλειά, άλλωστε τα τελευταία χρόνια έχουν συνηθίσει αυτό το κρατικό χάος και τις συνεχόμενες αλλαγές αποφάσεων. Όντας και «συνυπεύθυνοι» με πρόστιμα που απειλούν καθημερινά την ύπαρξη τους. Αυτή την περίοδο έχουν να υπομείνουν και την έπαρση των ιθυνόντων που αντί να ζητούν έστω ένα συγγνώμη βγαίνουν κι από πάνω. Χωρίς αυτούς, πόσες επιχειρήσεις άραγε αυτή την περίοδο θα κατάφερναν να κάνουν έστω τα στοιχειώδη; Άνθρωποι που επαφίονται σε αυτούς για να βγουν σε αναστολή έγκαιρα και σωστά. Για να εισπράξουν τα 800αρια τους. Επιχειρήσεις που επαφίονται σε αυτούς για να γίνουν έγκαιρα και σωστά όλες οι διαδικασίες, είτε αναστολής, είτε ειδικής λειτουργίας, είτε για να τους ενημερώνουν καθημερινά για όλα αυτά που απλά… αλλάζουν καθημερινά. Και πολλές φορές (είμαι αυτήκοος μάρτυρας) τα ακούν και από πάνω. Από δικαίως αγανακτισμένους πολίτες ή επιχειρηματίες. Που επιλέγουν να ξεσπάσουν εκεί που τους είναι ευκολότερο εκείνη τη στιγμή, σε αυτόν που έχουν στην τηλεφωνική γραμμή και τους μεταφέρει τα νέα. Οι άνθρωποι αυτοί στέκονται δίπλα στον επιχειρηματία, αλλά και στον εργαζόμενο και εν μέσω της πανδημίας. Εργάζονται ακόμη και τις αργίες για να τα βγάλουν πέρα, στερώντας από τον εαυτό τους και από την οικογένειά τους λίγες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας. Και φυσικά όλα αυτά δεν πληρώνονται. Γιατί, οι περισσότεροι σίγουρα, είναι πάνω από όλα άνθρωποι. Που ασκούν ένα λειτούργημα ιδιαίτερα υποεκτιμημένο στη χώρα μας. Και συνήθως κακοπληρωμένο. Αλλά οι άνθρωποι αυτοί έχουν φιλότιμο. Και ξέρουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη. Αν μετράει έστω και λίγο, ένα τεράστιο μπράβο από εμένα, ως επιχειρηματία και άνθρωπο, για όλα αυτά που προσφέρετε και ας μην το αναγνωρίζει η πλειοψηφία της κοινωνίας. Μαγκιά σας! αλέξιος ……………………. ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΩ;… Στην επιχειρηματική ομάδα του L-Team έχουμε συγκεντρώσει ορισμένους από τους καλύτερους ανθρώπους στον κλάδο τους και ένας βασικός τομέας στο παιχνίδι του χρήματος είναι τα λογιστικά. Με αφορμή το νέο πρόγραμμα της δράσης Επιχειρηματική Χρηματοδότηση ΤΕΠΙΧ ΙΙ «Κεφάλαιο Κίνησης με επιδότηση επιτοκίου» από την Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα (ΕΑΤ) που ενισχύει τη ρευστότητα των επιχειρήσεων ο Αλέξιος έκανε μία συζήτηση με το Νίκο Σούγελα και την καταγράψαμε για όλους εσάς! Ας τους ακούσουμε να συζητάνε, με αφορμή αυτό το πρόγραμμα, για τη χρησιμότητα της ρευστότητας, για τα “καλά” και τα “κακά” δάνεια και για το που οδηγείται η μικρομεσαία αγορά μετά τον κορονοίο… καλή απόλαυση!

Ο Όσκαρ Ουαιλντ έλεγε πως: «τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία, προσφέρουν όμως μία αίσθηση τόσο παρεμφερή που μόνο ένας κορυφαίος ειδικός μπορεί να διαπιστώσει τη διαφορά.» Συμβαδίζω με την άποψη πως τα χρήματα δε διαφθείρουν τους ανθρώπους, απλώς μεγεθύνουν τις αρετές και τα ελαττώματα τους. Ένας άνθρωπος με ευγενές υπόβαθρο, θα χρησιμοποιήσει την ευμάρεια για να ωφελήσει τους δικούς του και τον περίγυρο του, ενώ κάποιος χωρίς αναστολές θα διοχετεύσει τα χρήματα σε δραστηριότητες καθαρά κερδοσκοπικές, ή ακόμα και καταστροφικές. Το χρήμα είναι ουδέτερο. Αυτό καθαυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Είναι μόνο ένα όχημα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε καλά ή άσχημα. Κάθε χρηματικό ποσό έχει την ικανότητα να μας κάνει να βλέπουμε ποιες είναι οι προτεραιότητες μας. Όταν κάποιος αποκτά, αναπάντεχα, ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, μπορεί να βάλει τα επιπλέον χρήματα σε ένα αποταμιευτικό λογαριασμό, αν προτεραιότητα του είναι η ασφάλεια. Ή να τα χρησιμοποιήσει για ένα ταξίδι με το σύντροφο του ή τους φίλους, αν θέτει ως προτεραιότητα τη διασκέδαση. Ή ακόμα και για μία επέμβαση αισθητικής χειρουργικής, αν βάζει σε πρώτο πλάνο την προσωπική του εικόνα. Ένας επιχειρηματίας θα επενδύσει τα χρήματα με στόχο να τα πολλαπλασιάσει. Ένας φιλάνθρωπος μπορεί να τα διοχετεύσει προς ένα ίδρυμα για τους λιγότερο προνομιούχους. Και ένας φιλάνθρωπος επιχειρηματίας θα επενδύσει τα χρήματα με στόχο να τα πολλαπλασιάσει και ένα σημαντικό μέρος αυτών στη συνέχεια θα το διοχετεύσει για να προσφέρει στους συνανθρώπους του. Το χρήμα και ο τρόπος με τον οποίο το κινούμε αποκαλύπτει το ποιοι είμαστε Το να αποκτήσει κάποιος τη σωστή νοοτροπία στα οικονομικά, αυτή του επιχειρηματία είναι το σημαντικότερο βήμα που μπορεί να πετύχει στη ζωή του. Στην προ-βιομηχανική εποχή, οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν επιχειρηματίες. Ήταν αγρότες ή κτηνοτρόφοι που δούλευαν στη γη του βασιλιά, δεν ήταν όμως υπάλληλοι του. Δεν λάμβαναν μισθό από το βασιλιά. Ακριβώς το αντίθετο: ο αγρότης πλήρωνε έναν φόρο για το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τη γη. Οι άνθρωποι αυτοί ουσιαστικά ήταν μικροί επιχειρηματίες. Ήταν χασάπηδες, φουρνάρηδες, σιδηρουργοί κ.α. που μεταβίβαζαν τις δουλείες τους στους απογόνους τους. Μόνο όταν ξεκίνησε η Βιομηχανική επανάσταση δημιουργήθηκε μία νέα ανάγκη, για υπαλλήλους. Δεν λέω πως η υπαλληλική απασχόληση είναι κάτι κακό. Απλώς είναι ένας μόνο τρόπος παραγωγής εισοδήματος και μάλιστα εξαιρετικά περιορισμένος. «Όλοι οι άνθρωποι είναι επιχειρηματίες, όμως πολλοί δεν έχουν την ευκαιρία να το διαπιστώσουν» λέει ο Μοχάμαντ Γιουνούς, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης και γνωστός ως ο «τραπεζίτης των φτωχών». Είναι ο ιδρυτής της Grameen Bank, της πρώτης τράπεζας στον κόσμο που εφαρμόζει τον μικρο-δανεισμό σε άτομα χωρίς καμία εγγύηση φερεγγυότητας. Μπορείς να γίνει και εσύ «επιχειρηματίας»; ΝΑΙ. Πρώτα πρέπει να μάθεις πως παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος! Να αποκτήσεις σταδιακά γνώσεις και εμπειρίες για το χρήμα και κυρίως να μπεις άμεσα στη δράση για να αποκτήσεις τα βιώματα. Το σωστό παιχνίδι του χρήματος μπορεί να ξεκινήσει τώρα και για σένα και είναι γεμάτο εκπλήξεις! Είναι η ώρα σου. Τόλμησε το! αλέξιος …………. Δες περισσότερα κείμενα για το παιχνίδι του χρήματος ΕΔΩ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr: www.epixeiro.gr/article/155786 …………. Κάθε εβδομάδα ένα νέο επεισόδιο πάνω στο «παιχνίδι του χρήματος» από την ομάδα του L-Team και με ειδικούς καλεσμένους σε ορισμένα special επεισόδια. Αυτό είναι το σωστό μέρος για σένα που θέλεις να μάθεις: – πως να διαχειρίζεσαι σωστά τα χρήματα σου – πως να αποκτήσεις παθητικά εισοδήματα και – πως να αρχίσεις να χτίζεις όλες τις σωστές συνήθειες που θα σε βοηθήσουν να πετύχεις όλα όσα ονειρεύεσαι! Άκουσε το Podcast εδώ: www.gameofmoney.gr/podcast/

Εκτός από την ευφυΐα, το αποκαλούμενο IQ, οι επιστήμονες έχουν εισάγει στο σύγχρονο λεξιλόγιο και τον όρο «συναισθηματική ευφυΐα» (EQ), με τον οποίο επιχειρούν να περιγράψουν όλα εκείνα τα φαινόμενα και χαρακτηριστικά που «σφραγίζουν» τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε την καθημερινότητα ώστε να έχουμε θετικά αποτελέσματα για εμάς και τους γύρω μας. Τα βασικά συναισθήματα είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι αισθανόμαστε αγάπη, θυμό, θλίψη, χαρά, φόβο, απογοήτευση και πολλά ακόμα συναισθήματα. Αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε μεταξύ μας, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτά τα συναισθήματα. Σε ότι αφορά τα οικονομικά, ισχύει ακριβώς το ίδιο. Όταν ρισκάρουμε χρήματα, όλοι βιώνουμε το συναίσθημα του φόβου. Ακόμα και οι πλούσιοι… Η διαφορά έγκειται κι εδώ στο πώς αντιμετωπίζουμε αυτό το φόβο. Λόγω περιοριστικών πεποιθήσεων, στους περισσότερους ανθρώπους ο φόβος αυτός οδηγεί σε μία σκέψη «μη ρισκάρεις, κινήσου εκ του ασφαλούς». Σε λίγους ανθρώπους αυτός ο φόβος της απώλειας χρημάτων οδηγεί στη σκέψη «κινήσου έξυπνα και μάθε να διαχειρίζεσαι το ρίσκο». Ίδιο συναίσθημα > διαφορετικές σκέψεις > διαφορετική δράση > διαφορετική οικονομική κατάσταση. Η βασικότερη αιτία για τα οικονομικά προβλήματα των ανθρώπων είναι ο φόβος της απώλειας χρημάτων. Η απώλεια χρημάτων ενεργοποιεί τις ίδιες δομές στον εγκέφαλο όπως ο πόνος και ο φόβος. Για να καταλάβουν καλύτερα το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο των ανθρώπων όταν χάνουν χρήματα, επιστήμονες από το University College του Λονδίνου, εξέτασαν τον εγκέφαλο 24 εθελοντών ενώ αυτοί λάμβαναν μέρος σε τυχερό παιγνίδι στο οποίο μπορούσαν να κερδίζουν ή να χάνουν χρήματα. Χρησιμοποίησαν τη λειτουργική μαγνητική τομογραφία για να εξακριβώσουν τι συμβαίνει, ποιες λειτουργικές νευρωνικές δομές ενεργοποιούνται σε καταστάσεις κέρδους ή απώλειας χρημάτων και τέλος πως μάθαιναν από τις εμπειρίες τους. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι εθελοντές μάθαιναν με ακρίβεια να προβλέπουν πότε είχαν πιθανότητες να χάνουν ή να κερδίζουν χρήματα. Η μάθηση αυτή λάμβανε χώρα σε μια περιοχή που εντοπίζεται βαθιά στον εγκέφαλο που ονομάζεται striatum. Πρόκειται για ραβδωτή μάζα από λευκή και φαιά ουσία που βρίσκεται μπροστά από το θάλαμο σε κάθε ημισφαίριο του εγκεφάλου. Η αντίδραση της δομής αυτής του εγκεφάλου, καταγραφόταν διαφορετική όταν η πρόβλεψη οδηγούσε σε οικονομική απώλεια ή αντίθετα σε οικονομικό κέρδος. Βρέθηκε, επίσης, ότι υπήρχαν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ των αντιδράσεων του εγκεφάλου λόγω οικονομικών απωλειών και αυτών που καταγράφονται όταν βιώνουν οι άνθρωποι πόνο. Οι εγκεφαλικές νευρωνικές δομές που ενεργοποιούνται λόγω πόνου, καταγράφηκαν και αναγνωρίσθηκαν σε προηγούμενες έρευνες με λειτουργική μαγνητική τομογραφία. Η ενεργοποίηση των δομών που σχετίζονται με τον πόνο όταν πρόκειται σύμφωνα με τις προβλέψεις του εγκεφάλου να επέλθει οικονομική απώλεια, λειτουργεί ως μηχανισμός άμυνας που μας αναγκάζει να λάβουμε άμεσα αμυντικά μέτρα. Σίγουρα κανένας δεν θέλει να χάνει χρήματα όπως δεν θέλει επίσης να βιώνει τον πόνο. Φαίνεται λοιπόν ότι είναι λογικό, όπως δείχνουν τα ευρήματα στον εγκέφαλο, με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνουμε και αποφεύγουμε καταστάσεις που προκαλούν πόνο, έτσι μαθαίνουμε με τις προβλέψεις να ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες απώλειας χρημάτων ή περιουσίας, αποφεύγοντας έτσι τον πόνο. Λόγω του φόβου της απώλειας χρημάτων λοιπόν, οι άνθρωποι κινούνται τόσο επιφυλακτικά, ή με τρομερό αυτοέλεγχο, ή απλώς παραδίδουν τα χρήματά τους σε κάποιον άλλο επειδή τον θεωρούν ειδικό και μένουν να προσεύχονται και να ελπίζουν πως θα τα έχουν στη διάθεση τους αν τα χρειαστούν. Όσον αφορά στο θέμα των χρημάτων, υπάρχουν πολλές συναισθηματικές φοβίες. Και υπάρχουν επειδή, είτε μας αρέσει είτε όχι, το χρήμα είναι συναισθηματικό θέμα. Και επειδή είναι συναισθηματικό, οι περισσότεροι άνθρωποι δε μπορούν να σκεφτούν λογικά γι’ αυτό. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς το χρηματιστήριο ή το coin market και θα καταλάβει ότι το χρήμα είναι συναίσθημα… Στις περισσότερες αγορές δεν επικρατεί η λογική αλλά μόνο τα συναισθήματα της απληστίας και του φόβου. Όσοι άνθρωποι ζουν μια ολόκληρη ζωή με το φόβο μήπως χάσουν χρήματα, ή μήπως κάνουν κάτι διαφορετικό από τον πολύ κόσμο, είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν πλούσιοι, ακόμα κι αν εμφανίζονται μπροστά τους συνεχώς οικονομικές ευκαιρίες. Μαθαίνοντας να παίζουμε το σωστό παιχνίδι του χρήματος, αποκτούμε σταδιακά γνώσεις και εμπειρίες και με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο φόβος της απώλειας χρημάτων, μέχρι να μετατραπεί στον καλύτερο επιχειρηματικό οδηγό μας! Βιβλιογραφία Differential Encoding of Losses and Gains in the Human Striatum, The Journal of Neuroscience, 2007,27(18):4826-4831, 2 Μαΐου 2007 Robert Kiyosaki, Rich Dad’s Cashflow Quadrant, 2001 Δες περισσότερα κείμενα για το παιχνίδι του χρήματος ΕΔΩ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο epixeiro.gr: www.epixeiro.gr/article/151934