Loading, please wait..

Tρεις κουρείς βγήκαν χτες βράδυ στους δρόμους της Αθήνας

“ΗΓΕΣΙΑ δεν σημαίνει εξουσία, αλλά πάθος. Δεν αφορά το image, αλλά την επιρροή. Αυτή είναι η ηγεσία του 21ου αιώνα”
 
Tρεις κουρείς βγήκαν χτες βράδυ στους δρόμους της Αθήνας.
 
Μία καρέκλα, ένα ψαλίδι, μία πετσέτα, μία μηχανή.
 
Κούρεψαν και περιποιήθηκαν άστεγους, που τους περίμεναν.
 
Οποιοσδήποτε είναι σήμερα γεμάτος από ζωή μπορεί με πάθος και έμπνευση να κινητοποιήσει θετικές αλλαγές σε πείσμα όλων των αρνητικών συνθηκών. Και δεν χρειάζεται κανέναν τίτλο για να το κάνει αυτό.
 
Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι οι ήρωες δεν φοράνε κάπες και περίεργες στολές, αλλά ευτυχώς κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
 
Οποιοσδήποτε είναι σήμερα ζωντανός, έχει τη δύναμη να εμπνέει, να επηρεάζει και να εξυψώνει οποιονδήποτε άνθρωπο συναντήσει, προσφέροντάς του το δώρο ενός σπουδαίου παραδείγματος. Και δεν χρειάζεται κανέναν τίτλο για να το κάνει αυτό.
 
ΝΑΙ, ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Μπορεί να γίνει η αφορμή για να κάνει τον κόσμο ομορφότερο.
Έστω και για κάποιους λίγους ανθρώπους.
Έστω και για έναν άνθρωπο τη φορά.
 
Το γιατί μας το περιγράφει υπέροχα η παρακάτω παραβολή που βασίζεται στο 16σέλιδο δοκίμιο Thrower Star του Loren Eiseley:
 
Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά. Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
 
Κάποια στιγμή είδε ένα μικρό παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά και να το ρίχνει μέσα στην θάλασσα.
 
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, και του κέντρισε τόσο πολύ το ενδιαφέρον που πλησίασε για να δει από κοντά.
 
Με έκπληξη τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους ξεβρασμένους αστερίες και τους έριχνε πάλι στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για αρκετή ώρα .
 
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:
 
– Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;
 
Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε.
 
– Δε βλέπεις; Πετάω τους αστερίες πίσω στην θάλασσα.
 
– Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!
 
Το παιδί τον κοίταξε αποδοκιμαστικά, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
 
Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ…. είναι ακόμα ζωντανός! Και λέγοντας αυτά τα λόγια έριξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.
 
Ο άνθρωπός μας προσβεβλημένος, γιατί ένα μικρό παιδί του υπέδειχνε το σωστό, συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
 
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα…
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=gjdQd4zzQLg[/embedyt]
elEL