Σ’ ένα μικρό ναό χαμένο κάπου στα βουνά, τέσσερις μαθητευόμενοι μοναχοί ασκούνταν στο Ζαζέν. Είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να μείνουν σιωπηλοί για επτά μέρες. Η πρώτη μέρα της άσκησης ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά όταν σκοτείνιασε, ένας από τους μοναχούς ενοχλήθηκε που δεν είχαν ανάψει οι λάμπες.
«Ήταν η σειρά σου να ανάψεις τις λάμπες», διαμαρτυρήθηκε σε κάποιον από τους συναδέλφους του.
Εκείνος ξαφνιάστηκε που τον άκουσε να μιλάει.
«Επειδή ήμουν συγκεντρωμένος στη σιωπή μου, το ξέχασα», δικαιολογήθηκε.
«Μα τι κάνετε;» είπε ο τρίτος. «Γιατί μιλάτε;»
«Εγώ είμαι ο μόνος που δε μίλησε», είπε ο τέταρτος.
Δυσκολευόμαστε να μείνουμε σιωπηλοί, ακόμα και όταν έχουμε υποσχεθεί στον εαυτό μας ότι θα προσέχουμε τι λέμε. Επειδή έχουμε την τάση να επηρεαζόμαστε από εξωτερικούς παράγοντες αντί να κινητοποιούμαστε από μέσα μας, έχουμε την ανάγκη να διαμαρτυρόμαστε και να απολογούμαστε στους άλλους.
Αναλογίσου πόση από την καθημερινή σου επικοινωνία αναλώνεται στο να απολογείσαι. Αυτό συμβαίνει εν μέρει λόγω της βαθιάς ριζωμένης «κουλτούρας της κατηγόριας» και εν μέρει επειδή μας ενδιαφέρει πολύ η γνώμη που έχουν οι άλλοι για εμάς.
Είναι αδύνατον να προσπαθείς να είναι όλοι ευχαριστημένοι διαρκώς… Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι κάθε στιγμή είτε έχω εγώ τον έλεγχο του εαυτού μου είτε τον έχουν οι άλλοι.
Μόνο αν γίνεις εντελώς αδιάφορος για το τι επιλέγουν οι άλλοι να σκεφτούν για σένα μέσα από το δικό τους σύστημα πεποιθήσεων, τότε μόνο θα γίνεις ο εαυτός σου!
—————————————————–
Το επόμενο σεμινάριο του ΑποφασίΖΩ σε περιμένει για να αρχίσεις το δικό σου ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης!
Δες ποιο είναι ΕΔΩ
Εάν θέλεις να πάρεις τον έλεγχο των οικονομικών σου στα χέρια σου και να μάθεις πώς παίζεται το σωστό παιχνίδι του χρήματος, το κατάλληλο μέρος είναι ΕΔΩ