Η χαρά είναι μεταδοτική

Όταν άκουγα τον Αντώνη Καλογήρου και τη Βένα να μου λένε (και να μου ξαναλένε) τις πρώτες φορές ότι το συναίσθημα καθορίζει τα πάντα, μου φαινόταν υπερβολικό και ξένο.

Οι λόγοι ήταν πολλοί και δεν είναι της παρούσης, αυτό που έχει σημασία είναι πως ναι, το συναίσθημα οδηγεί.
Το συναίσθημα δημιουργεί.
Το συναίσθημα ενώνει.

Βλέποντας αυτόν τον εκπληκτικό δάσκαλο από την αρχή μέχρι το τέλος…
να υποστηρίζει το όνειρο ενός 7χρονου κοριτσιού και να το εξελίσσει δημιουργικά μαζί με όλα τα άλλα παιδιά
να έχει αυτό το χιούμορ στη σκηνή πριν τη σημαντικότερη παράσταση
να λέει με αληθινή αγάπη στα παιδιά πριν ξεκινήσουν τα εξής καταπληκτικά:
Είμαι ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ για εσάς.
Είστε ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ παιδιά.
Πάμε να το ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ στον κόσμο.
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ.
Λόγια που μόνο χαρά, πάθος και αυτοπεποίθηση μπορούν να δημιουργήσουν.

Δεν έχει σημασία που ήταν παράφωνοι.
Που δεν είχαν ρυθμό.
Που έτρεχαν άτακτα και άναρχα πάνω κάτω.
Γιατί…
μέσα στο απόλυτο χάος
είχαν ΧΑΡΑ
είχαν ΠΑΘΟΣ
είχαν ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
είχαν πρόθεση να ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ
και το ΑΠΟΛΑΥΣΑΝ σα να ήταν μόνοι τους χωρίς κόσμο να τους παρακολουθεί.
Και στο τέλος έγιναν ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ όλοι μαζί για να πανηγυρίσουν την παράσταση που έδωσαν.

Προφανώς με όλα αυτά τα συστατικά το αποτέλεσμα πάντα θα είναι κορυφαίο και η επιτυχία δεδομένη!

…………….